Puberale taferelen....

De rustdag is door ons alle 4 goed verteerd.Op de dagelijkse oefeningen met Kees na werkelijk niets uitgevoerd.Dat lukt hier op dit heerlijke onderkomen uitstekend,het is een oase van rust.Bovendien heerst hier het laagseizoen zodat Kees hier absoluut geen last heeft van overvloedige prikkels.Mocht er onder jullie iemand zijn die plannen heeft voor een trip naar dit zonovergoten eiland is het zeker de moeite waard om eens even op de site van dit paradijsje te gaan kijken(www.caribeanflowerappartments.com) Goed,tijd voor actie.Na een stevige nachtrust worden Kees en ondergetekende gewekt voor een riant ontbijt,klaargemaakt door onze lieftallige meisjes.Overigens wordt hierbij mijn vers gekookte eitje ,voor ik er erg in heb ,al verorberd door mijn zoon,die zoals we weten,erg gesteld is op de uitwerpselen van de kip. Na wat boodschapjes en een verkoelende duik in het zwembad stappen we in de auto richting CDTC .Kees kan niet wachten,als een dolle stier in een te kleine wei neemt meneer plaats in de heerlijk gekoelde wachtruimte.Wendy en Yvonne verschijnen en kort nemen we de ontwikkelingen van Kees door.Ze zijn trots op ons over het feit dat we er zo goed mee bezig zijn.Kees bindt zijn rugtas onder en neemt afscheid van ons om zich richting therapieruimte te begeven.Sam wordt opgehaald voor de kidsclub,wat zij geweldig vindt.Met volle teugen geniet zij van de avonturen die ze hier beleeft(Pap en Mam,hebben jullie wel eens een haai gevoerd?) We zien,nadat Kees zijn oefeningen voltooid heeft,hij monter de therapieruimte verlaat.Het ventje loopt voorop,Wendy en Yvonne volgen.Wij nemen ons stekje in en zien dat Kees een beetje loopt aan te klooien met Deedee.Kees doet niet echt wat er van hem gevraagd wordt en als "straf" wordt meneer onderworpen aan een stevige massage door Wendy op het dok ietwat hem terugbrengt in het hier en nu.De 2e zwemsessie volgt en Kees doet beter zijn best. Behoorlijk zenuwachtig wachten wij op wat Wendy en Yvonne voor ons te melden hebben.....Ze zijn tevreden,meldende dat Kees wel wat puberaal gedrag vertoont.Zal voor hem ook niet altijd even makkelijk zijn om te beseffen dat ja ja is en nee echt nee.Nadat we de bevestiging krijgen dat Kees zo slim is ,en het er echt wel in zit ,verlaten we met de nodige goede moed het terrein. Heel goed beseffende komen we tot de conclusie dat er nog een hoop werk aan de winkel is,maar nogmaals,Kees is op de goede weg!! Op de terugweg bezoeken we voor de zoveelste maal de plaatselijke roti boer en al aankomende staat deze welgevormde dame mij toe te gebaren dat ze om 16.00 uur de tent sluit.De klok van onze gehuurde Nissan Almeria geeft echter aan dat we dan nog een half uur de tijd hebben ...waar op zij antwoordt met feit dat zij Surinaams is.Een bulderende lach van deze bad mama jama volgt en is tot in de verre omgeving te horen...Weer geen roti... Nadat wij een overheerlijke pizza tot ons genomen hebben laat Kees heel duidelijk merken dat hij echt wel weet wat de bedoeling is....Komop Kees,laat het kwartje nou vallen,je kan het! Ok,morgen gaan we wederom met de stoutste verwachtingen aan de slag en ....wij zijn net zo benieuwd als jullie!! Jullie reacties doen het net zo goed!

Pittig dagje....

Na alle euforie van de laatste dagen moeten we helaas constateren dat Kees er vandaag aanmerkelijk minder zin in heeft.Te verklaren is dit overigens wel aangezien hij er een hele drukke nacht op heeft zitten.Bovendien is Kees behoorlijk toegetakeld door enkele bloeddorstige Antilliaanse klotemuggen,iets wat zijn gemoedstoestand ook geen goed doet. Na ontbijt volgt de rit richting CDTC alwaar wij Roxanne vd Schuur(zusje van Dimph)tegen het lijf lopen.Deze charmante jongedame ligt hier gelegerd op de plaatselijke marine basis,en wij kunnen haar uitnodigen om het gebeuren van dichtbij mee te maken. Geroutineerd ondergaat Kees het hem welbekende proces van oefeningen,aan en uitkleden en het zwemmen met zijn vriendjes.Dit gaat allemaal prima overigens,maar tijdens de evaluatie krijgen we te horen dat Kees minder heeft laten zien als wat hij de afgelopen dagen heeft getoond. Nadat we ons huiswerk meekrijgen van Wendy en Yvonne besluiten we om nog even een verkoelende duik te nemen op het nabijgelegen strand.En wat onze verbazing schetst is dat Kees hier wel weer eventjes zijn vorderingen van de afgelopen dagen laat zien!Mooi om te zien dat het niet alleen op het CDTC gebeurt!Dit wisten wij eigenlijk al door het fantastische werk wat de meiden van de Vijfhoek voor elkaar krijgen.Na een heerlijk patatje met(Nino,no worries,frikadellen in overvloed,pal naast jullie hotel bivakkeert een oerhollandse snackbar)rijden we terug naar huis. Kees krijgt zijn iPad en komt redelijk tot rust. Na het eten nog even oefenen met Kees wat resulteert in enkele behoorlijke drift buien van onze zoon.Hier moet Kees(en wij) even doorheen,maar alle vertrouwen dat het goedkomt.Meneer ligt op dit moment prinsheerlijk te slapen en morgen staat er niets op het program om hem maandag zo fit mogelijk aan de 2e therapieweek te laten verschijnen. Grappig om te mogen zien is dat wij dezelfde oefeningen op Sam toepassen,wat resulteert in een volledig zelfstandige meid.Die kan bij terugkomst zo de kroeg in! Nou lieve mensen,deze jongen klokt er nog een extra borreltje in om van een welverdiende nachtrust te gaan genieten. Nogmaals dank voor al jullie reacties!

Gaat het kwartje vallen?

Vandaag,mannendag.Len en Sam besluiten een dagje thuis te blijven,wat hen tevens in de gelegenheid brengt om Ka een slinger naar het vliegveld te geven.Ka,nogmaals bedankt voor alles wat je de laatste dagen voor ons betekent hebt.Ondanks het feit dat Kees zonder zijn allergrootste rots in de branding,zijn moeder,richting het CDTC "moet",lijkt dit hem weinig te deren.Opgetogen stapt hij naast me in de auto. Aangekomen bij het CDTC bind hij zelf zijn rugtas om zijn schouders en loopt keurig aan het handje met me mee.Yvonne wacht ons al op en vertelt ons dat ze iedere dag zo ontzettend blij wordt van onze kanjer.In een kortstondig babbeltje vertel ik haar dat Kees mij vanochtend nog nooit zo duidelijk heeft gemaakt wat zijn wensen voor het ontbijt waren en haar antwoord was dat zij hier vandaag op voort gaan borduren.Even later schuift Wendy aan en constateert een hele blije Kees. Tijd voor de oefeningen,na een heerlijke kus verdwijnt Kees richting therapieruimte. Na het volbrengen van zijn taken zie ik Kees goedgemutst naar zijn beloning Deedee lopen.Zo aandoenlijk,in zijn wetsuit met dezelfde spillepootjes als zijn vader....Een minuutje of wat later volg ik om te zien dat Kees al grijnzend in het water ligt met Deedee en dochter Linaa(vergeef me de spelfout )2 dolfijnen dus.Deze jongen is voor het geluk geboren! Na zwemtijd volgt evaluatie,dus al wachtende met een gezonde dosis wedstrijdspanning laat ik mij informeren door Wendy die mij mededeelt,om op de titel terug te komen, dat het kwartje hoogstwaarschijnlijk gaat vallen bij het mannetje . Na wat tips en instructies verlaten we het CDTC ,waarna Kees als een volwassen vent naast zijn vader plaats neemt in de auto.Vol met trots kijkt hij me aan.....en de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik hem vertel dat woorden hier niet nodig voor zijn.Curacao is in 1 klap van de droogte af....Hij doet het zo geweldig!! Bij thuiskomst laat onze zoon merken dat hij het ook prima zonder Len redt,om vervolgens na een minuutje of 5 in haar weelderige haardos neer te strijken. Morgen inhaaldag,10 uur 30,pfffffff,wekker zetten dus.Zal nog een behoorlijk probleem worden om er op dit uitermate relaxte eiland een te vinden. Bis morgen..........

Nieuwe ronde,nieuwe kansen!

Vandaag een warme dag,maar Kees lijkt het niet te deren.Als we hem voorbereiden op het feit dat hij straks weer naar Wendy,Yvonne en Deedee mag tovert hij zijn mooiste glimlach tevoorschijn.En voor de kenners onder ons....die is mooi! Aangekomen bij het CDTC staat meneer al fladderend zijn therapeuten op te wachten en verdwijnt -zonder pruillip -achter de coulissen om zijn oefeningetjes te voltooien.Vervolgens richting Deedee waarbij het ons opvalt dat hij ons niet eens meer ziet staan.Vooral bij Len valt er een kilo of 20 van haar ranke schouders af.Eenmaal in het water zien we dat Kees al meer contact met Deedee wil en toelaat.Als klap op de vuurpijl laat hij zich zelfs zoenen door dit imposante beest!!!!!!! Na het zwemmen wordt Len verzocht om tijdens het douchen en omkleden aanwezig te zijn zodat onze zoon zich niet meer kan verschuilen achter het feit dat hij dit zelf niet kan. Vervolgens de evaluatie ,mijns inziens het spannendste van het hele gebeuren.Kees heeft de therapeuten vandaag versteld doen staan!Wendy vertelt ons wat Kees heeft laten zien vandaag en zelfs zij is daar enigszins verbaast over.Wat een trots daalt er dan op je neer!! En dan zijn wij aan de beurt...De "family swim",Ka,Sam en ik(Len heeft haar plekje overgegeven aan zuslief,echte zusterliefde)Alledrie zijn we het er over eens dat we begrip hebben over het feit dat Kees hier extra zijn best doet om met onze GROTE vriendin Deedee te mogen zwemmen.(foto's volgen later,wordt me iets te ingewikkeld )Aardig wat ervaringen achter de rug maar in de top 3 komt deze zeker! Overigens vermaakt Sam zich prima in de kidsclub zodatwe tijdens de therapie van deze comedycaper geen "last"hebben. Lang verhaal kort;wederom een topdag voor Kees! Trots,trots,trots........ Wederom een bedankje voor alle reacties,motiveert ons alleen maar meer! Groetjes en tot morgen!

Dag 2!

Vanmorgen zijn de vrouwtjes voor de eerste keer alleen met de auto op pad geweest voor de broodnodige souveniertjes.Bij terugkomst krijg ik nog even fijntjes te horen dat Lenny de Antilliaanse Rijstijl eerder onder de knie heeft als ondergetekende...Uurtje of 12 wederom richting het CDTC voor de 2e dag.Daar aangekomen veert Kees op als hij Wendy en Yvonne(de therapeuten)ziet.Na een kortstondig pruillipje laat hij zich gewillig meeleiden door hen.Even wat (klank)oefeningetjes in de therapieruimte voltooien alvorens de beloning ,het zwemmen met Deedee,volgt.Ook Sam mag mee naar het dok om dolfijn Deedee te voeren. Wij zien van een afstandje dat Kees al een stuk manser is als gisteren en zien tevens dat Sam geniet van haar taak.Even later wenken de therapeuten ons om dit geweldige schouwspel van dichterbij te komen bekijken.En geweldig is het !!!!!Zo bijzonder om dat ventje vol trots in het water te zien spartelen met deze prachtige dieren. Na afloop de boel nog eventjes evalueren om vervolgens te horen dat Kees zichzelf aan en uitkleed(is ons nog niet gelukt),zich spelenderwijs zijn eerste klankjes begint toe te eigenen en de bevestiging van de therapeuten te horen krijgen dat er nog wel meer in het verschiet ligt!! We waren al blij dat we dit avontuur zijn aangegaan maar het wordt alleen maar mooier,spannender etc.etc. Morgen na afloop van dag 3 mogen we ons verheugen op de "family swim",waarbij Karen ook mag meedoen als dank voor de verrichte inspanningen van de afgelopen dagen! Tevens wil ik van de gelegenheid gebruik maken om iedereen te bedanken voor de lieve,leuke berichtjes.Ga zo door! P.s.voor de Wilders stemmers,de gulden bestaat hier nog..al heb ik begrepen dat deze clown een smadeloze nederlaag heeft geleden

De start!!!

Vandaag was het dan eindelijk zover, de eerste dag van de therapie!! We kwamen aan om 12 uur en we mochten even wachten in de heerlijke airco van het kantoor. Daar hingen een heleboel foto's van mensen die allemaal dolfijn ondersteunende therapie hebben gevolgd. Uiteraard gingen we meteen op zoek naar "bekenden" op de foto en daar zagen we een foto van een hele jonge Finn, ons grote voorbeeld! Even daarna werden we ontvangen door Wendy (therapeute van Kees) en Yvonne de stagiaire. Yvonne ging even spelen met Kees en Sam zodat wij in gesprek konden met Wendy over Kees en onze verwachtingen van de therapie. Na het kennismakingsgesprek namen Wendy en Yvonne Kees mee. We zagen hem 15 minuten later terug compleet in wetsuit en aan de hand van Wendy. Op naar het dock..... Daar werd Kees al opgewacht door Deedee, de dolfijn. Kees ging met frisse tegenzin het water in, hij vond het spannend maar hij raakte steeds meer op zijn gemak. Hij heeft deedee ook aangeraakt maar van een afstandje vond Kees toch het leukst. Toen de therapie voorbij was glom hij echt van trots en stond druk te "fladderen" van enthousiasme. Ben heel benieuwd naar morgen maar volgens mij gaat dat prima! Aansluitend hebben we kennis gemaakt met de andere families en het team van het CDTC. Was erg leuk, wat een leuke en aardige mensen! En echt zo gemotiveerd! Sam mag meedoen met de kidsclub en mag morgen de dolfijnen eten geven, iets waar ze al weken naar uitkijkt. Wel heeft ze al aangekondigd niet in het water te willen, gelukkig maar want daar is ze ook nog te jong voor! Tot morgen!!

Dinsdag

Met Kees en met ons gaat het uitstekend. We zijn van mening dat Kees perfect past in de Antilliaanse cultuur. Alles gaat uitermate relaxed en heeel rustig aan, ideaal voor Kees. Een emigratie sluiten wij dan ook niet uit. Bijvoorbeeld de eerste therapiedag. Die vindt niet maandag plaats maar dinsdag ivm vakantie van zijn therapeute, we hebben Kees niet horen klagen dus doen wij dat ook niet. Dinsdag dus start de therapie, we gaan wel morgen alvast even kijken.

Reis en aankomst

6 september was het dan eindelijk zover! John en opa en oma brachten ons naar Schiphol. Buurman Rene had deze vlucht aangevraagd en dat hebben we geweten de begeleiding tijdens de vlucht was super. Eten en drinken in overvloed. En we mochten in de cockpit kijken, erg leuk! Siem werd rustig gehouden net drambui (schrijf t waarschijnlijk niet helemaal goed, maar er zit alcohol in). Kees hield zich voorbeeldig, dankzij de iPad, wat een uitvinding!! Maar ook Sam was voorbeeldig, super hoor! Op Schiphol was t nog wel even spannend voor hem, zoveel prikkels. Op het vliegveld van Willemstad nam een hele lieve Antilliaanse meneer ons onder zijn hoede en mochten we voor bij de paspoortcontrole en de bagagecheck. Esther stond ons al op te wachten en daarna heerlijk naar het onderkomen voor de komende tijd; caribean flower. Echt Caribisch, heerlijk! Vandaag even aclimatiseren iedereen heeft een beetje last van de jetlag ook Kees. Dus het is goed dat we nog een paar dagen hebben voor dat de therapie begint en Kees (en familie) fris aan de start kunnen verschijnen. Dus de komende dagen gaan we vooral wennen aan de heerlijke warmte en de buurt verkennen. Grt en tot gauw. Bedankt allemaal voor de leuke berichten, super!